سقف تعهد صندوق تأمین خسارات بدنی

صندوق تأمین خسارات بدنی در پرداخت دیه صدمات جسمانی، سقف تعهد ندارد.

تاریخ رای نهایی: 1392/07/15          شماره رای نهایی: 9209970220600864 
 

رای بدوی

در خصوص دادخواست ب.ل. با وکالت زبه‌طرفیت صندوق تأمین خسارت‌های بدنی بیمه مرکزی ایران به خواسته مطالبه دیه صدمات بدنی وارده در حق خواهان دادنامه شماره 256 مورخ 12/5/87 با عنایت به توضیح وکیل خواهان دایر به اینکه موکل در تاریخ 31/5/86 با یک دستگاه موتورسیکلت در مسیر خود با یک دستگاه تراکتور به رانندگی مرحوم ب.ب. فرزند م. تصادف نموده‌اند موکل به‌شدت مجروح شد علّت تامه تصادف بی‌احتیاطی از جانب راننده تراکتور اعلام شد به‌موجب دادنامه 251 مورخ 12/5/87 حکم بر محکومیت وی به پرداخت صدمات وارده به موکل بدین شرح صادر شد به لحاظ ساییدگی حارصه پیشانی و بینی و جراحت دامیه لب تحتانی و جراحت در حد دامیه ساق چپ و در حد حارصه زانو و ساق راست جمعاً به تأدیه 6 % دیه کامله و به لحاظ شکستگی خردشدگی زند اعلی در ساعد راست که بدون عیب التیام یافته به تأدیه 5/4 از 6/1 دیه کامله و به لحاظ شکستگی انتهای فوقانی ران راست که به‌صورت معیوب التیام یافته است به تأدیه یک‌دهم دیه کامله و به لحاظ ارش سوختگی ساق راست به 2% دیه کامله و ارش سوختگی پای راست 1% دیه کامله بنابراین چون راننده تراکتور به‌موجب استشهادیه پیوست هیچ‌گونه مال و اموال نداشته است و ماترکی هم پس از فوت به‌جای نگذاشته است تراکتور فاقد بیمه‌نامه هم بوده است به جهت یادشده تقاضای صدور حکم به شرح ستون خواسته را دارد با عنایت به پاسخ نماینده حقوقی خوانده در جلسه دادرسی دایر به اینکه در حادثه موضوع موردنظر راننده مسبب حادثه فوت نموده لکن با عنایت به ماده یک قانون بیمه اجباری مالک مکلف به بیمه کردن تراکتور خود بوده است که مالک قصور کرده آن را در اختیار دیگری قرار داده است مم به جبران خسارت وارده می‌‌باشد بنابراین صندوق با توجه به رسالت قانونی خود آمادگی دارد با مراجعه مالک به ایشان تسهیلات مقدور و مصوب را پرداخت نماید و نظر به اینکه احدی از زیان دیدگان راکب موتورسیکلت بوده به استناد بند 4 ماده 4 قانون بیمه اجباری مصوب 47 که حاکم بر زمان حادثه بوده یکی از مستثنیات صندوق عدم پرداخت غرامت به زیان دیدگان فاقد گواهینامه رانندگی است این صندوق هیچ‌گونه تعهدی به پرداخت غرامت راننده موتورسیکلت را ندارد و تعهد صندوق در جبران غرامت زیان دیدهگان به‌موجب مصوب هیئت‌وزیران سقف معین دارد دادگاه با عنایت به‌مراتب مرقوم با توجه به تصویر مصدقی از دادنامه 252 – 12/5/87 صادره از شعبه 102 جزایی مینودشت که دلالت بر مقصر بودن راننده تراکتور ورود جراحات و صدمات بدنی به خواهان به میزان مقرر در دادنامه مزبور را دارد با توجه به اینکه راننده تراکتور فاقد گواهینامه بوده است و با توجه به ماده 10 قانون صندوق تأمین خسارت‌های بدنی که تصادف واقعه بین خواهان با مقصر حادثه راننده تراکتور فاقد بیمه‌نامه را از مصادیق استحقاق دریافت خسارت بدنی محسوب می‌شود با توجه به اینکه حادثه در زمان حکومت قانون سابق واقع‌شده است در قانون مصوب 1387 عطف به ماسبق شدن و شمول حوادث ناشی از بی‌احتیاطی رانندگی قبل تصریح نشده است بنابراین دعوای خواهان را به میزان سقف تعهدات خوانده در جبران خسارات بدنی در زمان حکومت قانون جاری زمان وقوع حادثه موجّه دانسته به استناد ماده 10 قانون موصوف خوانده را به پرداخت دیه صدمات وارده به خواهان مصرح در دادنامه پیوست دادخواست تا سقف تعهدات صندوق در زمان وقوع حادثه محکوم ‌می‌نماید و در خصوص مطالبه خسارات دادرسی نظر به اینکه برابر تبصره 3 ماده 11 قانون بیمه اجباری مصوب 1387 صندوق معاف است به جهت مزبور و همچنین به دلیل اینکه در وقوع حادثه و طرح دعوا خوانده هیچ‌گونه دخالتی نداشته و مسبب نبوده است دعوای خواهان را در این قسمت موجّه ندانسته به استناد قانون مرقوم حکم به بی حقی صادر می‌گردد. حکم صادره حضوری ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل‌تجدید نظر در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می‌‌باشد.
رییس شعبه 43 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ کثیرلو

رای دادگاه تجدید نظر

تجدیدنظرخواهی آقای ب.ل. با وکالت خانم ز.ک. به‌طرفیت صندوق تأمین خسارت‌های بدنی بیمه مرکزی ایران نسبت به دادنامه شماره 115مورخ16/2/91 صادره از شعبه 43 دادگاه عمومی حقوقی تهران مبنی بر صدور حکم بر بی حقی (تجدیدنظرخواه) در دعوی مطالبه دیات موضوع دادنامه قطعی شماره 796مورخ9/7/90 صادره از مرجع فوق‌الذکر مازاد بر سقف تعهدات خوانده(تجدیدنظر خوانده) موجّه و وارد می‌‌باشد زیرا ادعای تجدیدنظر خوانده مبنی بر محدود بودن تعهدات وی در مورد جبران خسارات وارده به اشخاص موضوع ماده ده قانون بیمه اجباری وسایل نقلیه موتوری زمینی مستند به مقررات قانونی نیست و لذا به استناد مقررات مذکور صندوق مذکور مکلف به جبران خسارت و پرداخت کامل دیات فوق‌الذکر به تجدیدنظرخواه می‌‌باشد بنابراین به استناد بندهـ ماده 348 و صدر ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظر خواسته نقض گردیده و تجدیدنظر خوانده به پرداخت کامل دیات موضوع حکم فوق‌الذکر به تجدیدنظرخواه محکوم می‌گردد این رأی قطعی است.

بانک داده آرای پژوهشگاه قوه قضاییه
 

سقف تعهد صندوق تأمین خسارات بدنی

صلاحیت دادگاه های عمومی و دیوان عدالت اداری در دعوای مطالبه خسارت از دولت

میزان مسئولیت در صورت تعدد اسباب